سیامک آقایی

چند روز پیش بود که فهمیدم کار" ز بعد ما" اثر سیامک آقایی در آمده. همان روز هم این کار را خریدم. یک DVD تصویری از کنسرتی که به نظرم سال پیش اجرا شد. به علت اطلاع رسانی ضعبف در موقع اجرا خیلی دیر خبر شدم و این کنسرت را از دست دادم.

از آنجایی که موسیقی سنتی ما در دست چند تا آدم شناخته شده است، ابراز وجود توسط تازه واردان سخت است. این مشکل خود باعث شده تا نوآوری در موسیقی کمتر به چشم بخورد. هرگونه کار نو با کوتاه نظری به بدترین صورت "هو" می شود. به عنوان مثال سخنان لطفی در مورد مشکاتیان یا سخنان شجریان در مورد ناظری جو خشن و هوای آلوده عرصه هنر را نشان می دهد. بنابراین در این جو مسموم، افراد تازه وارد سعی می کنند با محافظه کاری یا در واقع تقلید از اساتبد فن خود را معرفی کنند. این عوامل به علاوه تنگ نظری های مذهبی در میان عوام و اعمال سلیقه های غیر مسئولانه توسط عوامل دولتی و... باعث این چنین وضعی در موسیقی ما شده است. در این میان کم اند آنان که توانسته اند با همه این شرایط کارهای نویی ارائه کنند. چرا که چنین کاری نیاز به ریسک پذیری و هم چنین سواد و تجربه کافی دارد. سیامک آقایی یکی از این افراد است که موفق به نو آوری در این زمینه شده است .

سیامک آقایی چند سالی ایت در پروژه جاده ابریشم هم کاری می کند. می توانید هم کاری گروهی او را با کیهان کلهر را در Ethiopian Song – اجرای گروه جاده ابریشم - Paramount Theater– Charlottesville –آمریكا - (فوریه ۲۰۰۶) گوش کنید و لذت ببرید.
در آینده نقدی در مورد "ز بعد ما" خواهم نوشت. فکر کنم اول باید چند بار دیگر این کار را گوش کنم.